کد مطلب:77737 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:129
لعسكره قبل لقاء العدو بصفین. یعنی و از وصیت امیرالمومنین علیه السلام است مر سپاه خود را پیش از برخوردن به دشمن در منزل صفین. «لا تقاتلوهم حتی یبدووكم فانكم بحمد الله علی حجه و ترككم ایاهم حتی یبدووكم، حجه اخری لكم علیهم، فاذا كانت الهزیمه باذن الله فلاتقتلوا مدبرا و لا تصیبوا معورا و لا تجهزوا علی جریح و لا تهیجوا النساء باذی و ان شتمن اعراضكم و سببن امراءكم، فانهن ضعیفات القوی و الانفس و العقول، ان كنا لنومر بالكف عنهن و انهن لمشركات و ان كان الرجل لیتناول المراه فی الجاهلیه بالفهر، او الهراوه، فیعیر بها و عقبه من بعده.» یعنی مقاتله مكنید با ایشان تا اینكه ایشان ابتدا كنند به مقاتله ی شما، پس به تحقیق كه شما هستید بحمدالله ثابت بر حجت و برهان در مقاتله ی ایشان، به تقریب عصیان و طغیان ایشان بر خلیفه ی به حق و امام به صدق و واگذاشتن شما ایشان را تا اینكه ابتدا كنند به مقاتله ی شما، باشد حجت و برهان دیگر از برای شما بر ایشان، زیرا كه آنها محارب خواهند بود و شما مدافع و مقاتله ی ایشان بر سبیل دفاع واجب باشد، پس هرگاه متحقق شد شكست و فرار ایشان به امر خدا، پس مكشید از ایشان رو گرداننده ی از مقاتله را و جنایت مرسانید اظهار كننده ی عورت و عیبی را و مشتابید بر كشتن زخمداری و به هیجان و حركت در میارید زنان را به سبب اذیت رساندن به ایشان و اگر چه دشنام دهند عرضهای شما را و دشنام دهند امیران شما را، پس به تحقیق كه زنان قوتهای ایشان و نفسهای ایشان و عقلهای ایشان ضعیف است، به تحقیق كه بودیم ما در عصر پیغمبر، صلی الله علیه و آله، كه هر آینه مامور بودیم به باز ایستادن از ایشان و حال آنكه ایشان زنان [صفحه 1035] مشركه بودند و به تحقیق كه اگر بود مرد كه می گرفت و می زد زن را در ایام جاهلیت به سنگ ریزه و عصا، پس توبیخ و سرزنش كرده می شد آن مرد و نسل و اولاد او بعد از او به سبب آن. [صفحه 1036]
و من وصیته علیه السلام
صفحه 1035، 1036.